ماجرای جنجالی اعلام خبر فوت مجری مشهور
تاریخ انتشار: ۲۹ فروردین ۱۴۰۳ | کد خبر: ۴۰۱۴۴۵۸۷
به گزارش همشهری آنلاین، رضا رشیدپور پس از اینکه اوخر سال گذشته از حضور در تلویزیون انصراف داد، این روزها سر از برنامه جدیدی درآورده؛ برنامهای که به گفته خود این مجری گفتوگوهایش در سطح بینالمللی است و قرار است احتمالا از یکی از پلتفرمهای داخلی هم منتشر شود. برنامهای که به گفتهی خودش برای دریافت مجوز آن با ۱۲ مدیر فرهنگی در ساترا مواجه شده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
برنامه «ساعت صفر» ۵۲ قسمت است که به صورت هفتگی و یک ساله قرار است پخش شود و فعلا توافق اولیه برای ۲۶ قسمت است. غلبه اصلی برنامه گفتوگو است. این برنامه قرار است که ۲۶ قسمت ضبط و پخش شود و اگر همه شرایط فراهم باشد ۲۶ قسمت بعدی هم ساخته و پخش خواهد شد. به گفتهی این مجری غیر از مهمانانی از ایران و ترکیه که به آن پیشتر اشاره کرده و تصاویری هم منتشر شده بود، با چهرههای مختلفی از جغرافیاهای مختلف، مهمانان آمریکایی، آلمانی و ... دیدار خواهد داشت.
«ساعت صفر» و فضایی متفاوت از «دید در شب»، «عبور شیشهای» و «شب شیشهای»پیشتر توضیحات مختصری درباره برنامه «ساعت صفر» منتشر شد اما این مجری در توضیحاتی بیشتر در گفتوگویی با مجله ساترا (کُد) اعلام کرده است: « «ساعت صفر» یک برنامه گفتوگو محور با فضای متفاوت از «دید در شب»، «عبور شیشهای» و «شب شیشهای» است. موضوع همان است، یعنی گفتوگو، اما نوع گفتوگو و نتایج آن با «دید در شب» متفاوت خواهد بود. نگاه این برنامه به حوزه بینالملل اختصاص دارد و اولین بار است که ما در حوزه فرهنگی، هنری و اجتماعی قصد داریم مهمانهایی غیر از جغرافیای ایران داشته باشیم. تعدادی از گفتوگوها ضبط شدهاند و تعدادی در حال ضبط شدن هستند و البته مهمانان ایرانی هم خواهیم داشت که مثل سابق از بین چهرههای فرهنگی و اجتماعی و هنری خواهند بود. تقریبا روال برنامه روز پخش خواهد بود، یعنی به این صورت نیست که تولید تمام شود و بعد از آن ما پخش را آغاز کنیم، به موازات اینکه برنامه از یکی از پلتفرمها پخش میشود، ما تولید را هم با توجه به مختصات روز ادامه خواهیم داد و امیدوارم بتوانیم به آن اهدافی در ذهنمان است در عمل هم دست پیدا کنیم.»
سادهترین نوع و سختترین نوع برنامهسازی گفتوگو استاین مجری دربارهی اینکه آیا قرار است در برنامه «ساعت صفر» مهمانان داخلی هم داشته باشد؟ گفته است: «سادهترین نوع برنامهسازی گفتوگو و سختترین نوع آن هم گفتوگو است. به همین دلیل آن قدر با چهرههای داخل ایران گفتوگو شده است که احساس میکنم بیننده از تماشای سلبریتیها در برنامههای گفتوگو محور خیلی خسته شده است و سعی میکند دیگر این برنامهها را تماشا نکند. انتخاب مهمان از بین ایرانیها بسیار سخت است، اما قول میدهم آنهایی که از بین چهرههای ایرانی جلو دوربین میآیند خیلی متفاوت باشند و ویژگی خاصی داشته باشند که جذابیت برای گفتوگو را حتما ایجاد کنند، اما مسلما سراغ سلبریتیهای سینما و ... خیلی کمتر خواهیم رفت.»
لحظه اعلام فوت رضا رشیدپور توسط علی اوجی! + فیلم
رشیدپور که پیشتر برای دریافت مجوز برنامه «ساعت صفر» در ساترا حضور پیدا کرده بود، با ۱۲ مدیر فرهنگی مواجه شده که درباهی آن اینچنین توضیح داده:
«ابتدا که وارد جلسه شدم فکر میکنم با حدود ۱۲ نفر از مدیران فرهنگی سرشناس کشور مواجه شدم. با بسیاری از آنها در شبکههای تلویزیون سابقه همکاری داشتم. در تلویزیون نهایتا ما با یک مدیر گروه طرف بودیم اما اینجا برایم فضای جالبی بود. وزنه و پتانسیل مدیریتی خیلی سنگین دور میز بودند و من هم تلاش کردم در حد سوادم به سوالاتی که میپرسند جواب دهم فضای جلسه بسیار بسیار مثبت بود. سوالاتی که دوستان داشتند بیشتر در حوزه تبیین شرایط گفتوگو بود. لطف داشتند و از من تشکر کردند بابت اینکه در گفتوگو یک قدم فراتر رفتهایم و کار را بینالمللی میکنیم و قصد داریم نگاه آدمهای محبوب خارج از ایران به ایران را منتشر کنیم.
او ادامه تولید برنامه «ساعت صفر» را منوط به همراهی ساترا و پلتفرم دانسته و با در نظر گرفتن همه مسائل اعلام کرده است که حداقل با ۵۰ نفر از افرادی که در یک فهرست ۱۵۰ نفره تهیه کرده، گفتوگو میکند.
او دربارهی ساترا گفته است که تاکنون تحقیقا نظر همه اعضای شورای صدور مجوز تولید ساترا مثبت بوده است؛ بهویژه از بخش بینالملل که بسیار استقبال کردهاند.
رشیدپور درباهی اینکه چرا برای پخش برنامه «ساعت صفر» سراغ شبکه نمایش خانگی آمده اینچنین میگوید: «ماجرای من به دقتی که شما میگویید نیست که من شبکه نمایش خانگی را انتخاب کرده باشم؛ بیشتر فکر میکنم شبکه نمایش خانگی من را انتخاب کرده است تا من آن را. حتما ترجیح میدهم برنامهها در بیگمدیاهایی که وسعت و گستردگی پخش دارند، نمایش داده شوند. طبیعتا برنامههای اینچنینی باید در تلویزیون ساخته شوند. وظیفه تلویزیون است که در مورد فرهنگ، گردشگری و جاذبههای ایران برنامه بسازد نه بخش خصوصی و شبکه نمایش خانگی. بارها این را گفتهام. زمانی که در تلویزیون هم برنامه داشتم توصیه میکردم برنامهها را به این سمت ببریم. مسابقه بسازیم که چه؟ شاید حداقل ایدهآلهایی که از کار فرهنگی در ذهن من وجود دارد در یک مسابقه محقق نمیشد. بحث «حالا خورشید» چیزی دیگری بود، اما واقعا دوست نداشتم که در یک برنامه سرگرمکننده حضور داشته باشم. به شدت به کاری که الان در حال تولید آن هستم علاقهمندم و برای انتشار آن هم راه دیگری جز شبکه نمایش خانگی ندارم.»
رشیدپور دربارهی فعالیت شبکه نمایش خانگی در ایران را در مقایسه با سایر کشورها نیز اینچنین گفته است: «ناباورانه باید بگویم ما در حوزه تولید ویاودی بسیار با کیفیتتر، استانداردتر و قابل قبولتر از همه کشورهای منطقه هستیم. به همین منظور چندی پیش در جلسهای پیشنهاد دادم محصولاتتان در حوزه ویاودی را در سطح منطقه بفروشید یا در کشورهای دیگر نمایشگاههای مدیا برگزار و محصولات پلتفرمهای ایرانی را ارائه کنید. در کشورهای حوزه عربزبان به شدت نیاز به تولید محتوا وجود دارد و تولید محتوای خودشان اصلا استاندارد نیست. حتی در تلویزیونهای بزرگشان هم محتوای استاندارد کم دارند. البته ترکیه در این حوزه قوی است، اما حتی در این کشور هم میتوانیم به خوبی برای محصولات ایرانی بازاریابی کنیم، زیرا بدون اغراق نه تنها ایران در حوزه برنامهسازی و تولید محتوا با ترکیه برابری میکند که حتی در خیلی از المانها ما جلوتر از سایر کشورهای منطقه هستیم.»
ماجرای انصراف از تلویزیونرضا رشیدپور نخستین فعالیتهای خود را با گزارشگری و اجرا در اوایل دهه ۷۰ آغاز کرد و از اواسط دهه هشتاد با اجرای برنامههایی همچون «شب شیشهای»، «عبور شیشهای» و «مثلث شیشهای» به اوج شهرت رسید. رشیدپور در سال ۱۳۸۵ با اجرای برنامه گفتوگو محور «شب شیشهای» در شبکه تهران، توجهات بسیاری را به خود جلب کرد. در ادامه همین برنامه وی برنامه مشابهی با عنوان «عبور شیشهای» را به اجرا درآورد تا اینکه از ۱۵ اردیبهشتماه ۱۳۸۷ برنامه دیگری تحت عنوان «مثلث شیشهای» را از شبکه تهران آغاز کرد. این برنامههای چالشی، به سرعت رضا رشیدپور را به شهرت رساندند.
رشیدپور در همین سال وارد سینما شد و بعد از یک دوری پنج ساله از تلویزیون، دوباره در سال ۱۳۹۲ با کارگردانی برنامه طنز «عینک آفتابی» در شبکه نسیم، دوباره به صداوسیما بازگشت. از اوایل اردیبهشتماه ۱۳۹۵ رشیدپور مجددا به صورت رسمی وارد صداوسیما شد و اجرای برنامه «حالا خورشید» از شبکه سوم سیما را آغاز کرد که این برنامه نیز در اواخر سال ۱۳۹۷ به پایان رسید. در اسفندماه ۱۳۹۷ رضا رشیدپور در کنار احسان علیخانی، محمد دلاوری و رامبد جوان به عنوان مجریان برتر جام جم برگزیده شدند.
رضا رشیدپور قرار بود پس از مدتها دوری از قاب تلویزیون با اجرای یک مسابقه به آنتن صداوسیما بازگردد اما به دنبال حاشیههای پیشآمده پیرامون بازگشت او و محمدرضا گلزار به تلویزیون و انتقاد و خط و نشان کشیدن برخی مجریان فعال روی آنتن، رشیدپور با انتشار ویدئویی از اجرای این مسابقه انصراف داد. در پی این اتفاق، خط و نشانها تمام شد اما برنامههای گلزار و رشیدپور هم پخش نشدند. هرچند پس از مدتی محمدرضا گلزار با «پانتولیگ» به تلویزیون بازگشت ولی از بازگشت رشیدپور همچنان خبری نبود.
این مجری باسابقه تلویزیون که اجرای برنامههای گفتوگومحور قابل توجهی همچون «شب شیشهای» و «مثلث شیشهای» را در ساختار هاردتاک برای تلویزیون برعهده داشت، پیش از انصراف از اجرای برنامه در تلویزیون، قرار بود اجرای سری جدید مسابقه «سیم آخر» در شبکه سه سیما را بر عهده بگیرد؛ یک مسابقه اطلاعات عمومی که پخش خود را از سال ۹۹ آغاز کرد و پس از سه فصل، در اسفند سال ۱۴۰۰ به پایان رسید.
کد خبر 845181 منبع: ایسنا برچسبها تلویزیون مجری خبر مهم فیلم و سریال ایرانی سینمای ایران نمايش خانگي چهرههای مشهورمنبع: همشهری آنلاین
کلیدواژه: تلویزیون مجری خبر مهم فیلم و سریال ایرانی سینمای ایران نمايش خانگي چهره های مشهور شبکه نمایش خانگی اجرای برنامه عبور شیشه ای رضا رشیدپور شب شیشه ای پلتفرم ها برنامه ها ساعت صفر ترین نوع گفت وگو
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۴۰۱۴۴۵۸۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
برنامه کودکی نداریم که درباره «جیغ و دست و هورایش» صحبت کنیم
بازنگری در فرمول «جیغ و دست و هورا» در ساخت برنامههای تلویزیون به عبارتی تبدیل شد که همه دربارهاش صحبت میکنند. مجری قدیمی که اعتقاد دارد از آن برنامههای جذاب و کودکانه خبری نیست که بیاییم درباره اینکه جیغ و دست و هورا باشد یا نباشد صحبت کنیم. - اخبار فرهنگی -
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، امروز بحثهای متفاوتی درباره فقدانِ محتوا برای خردسالان، کودکان و نوجوانان در تلویزیون میشود، برنامههایی که خلاقیت و نوآوری ندارند و فقط برخی از کاراکترهای کودکانه به فرمول جیغ و دست و هورا روی میآورند. در گذشتهای نه چندان دور درباره این نکته صحبت شده بود اما انتقاد هنرمند پیشکسوت کودک در جریان جشنواره عروسکی تلویزیون (عروسکخونه) دوباره انتقادات را به این سمت آورد.
روز گذشته با یکی از پزشکان حوزه کودک در خصوص دعوت کودکان به جیغ و دست و هورا صحبت کردیم که او هم اعتقاد داشت ایجاد نشاط درونی باید در دستور کار تلویزیونیها قرار بگیرد نه یک تخلیه انرژی آنی و لحظهای؛ که البته این اتفاق هم در نوعِخودش لازم است اما کامل و جامع نیست.
الهه رضایی مجری و برنامهساز قدیمیِ تلویزیون است که شاید بهترین سالهای کودکانه شبکه یک با اجرای او در خاطرهها مانده باشد؛ او در جریان گفتوگو با خبرنگار تسنیم بارها به جملهای اشاره کرد که انتقاد بسیاری از کاربلدها و قدیمیهای عرصه کودک است؛ متأسفانه کودک و نوجوان در کشور ما به فراموشی سپرده شده و دغدغه نیستند. چرا که به تعبیرِ رضایی، ما استعدادها و تهیهکنندگان قدرتمندی در حوزه کودک داریم که بخشی از آنها کنار گذاشته شدند و یا به ورطه فراموشی سپرده شدند.
او در این گفتوگو، دست و جیغ و هورا را آفتِ برنامهسازی کودک عنوان کرد و گفت: امروز برنامههایی ساخته میشود که آهنگی میزنند و مجری فریاد میزند دست و جیغ و هورا! یا بچههایشان را میآورند تا دیده شوند، این برنامهسازی نیست!
جیغ و دست و هورا برای تخلیه انرژی خوب است نه برنامهسازی تلویزیون!
این مجری قدیمی تلویزیون به خبرنگار تسنیم گفت: جیغ و دست و هورا برای تخلیه انرژی لازم است خصوصاً برای خردسالان و مدتی به یک روشی تبدیل شد که یکی از مدارس تهران این کار را شروع کرد. صبح برای اینکه انرژی بچهها را افزایش بدهد این کار را میکردند و روش خوبی است. اما نه به عنوان برنامهسازیهای تلویزیون! البته که این روزها برنامه کودکی نداریم که بخواهیم درباره جیغ و دست و هورایش با هم بحث کنیم. ناگفته نماند که دورهای همه برنامههای کودک تلویزیون همین کار را میکردند تا به گونهای حواسِ کودکان را پرت کنند چون خلاقیت و نوآوری نداشتند که به رخ بکشند.
نمیگویم این کار ممنوع است!
وی افزود: باز هم درباره «جیغ و دست و هورا» این نکته را باید یادآور شوم که من نگفتم و نمیگویم این کار ممنوع است و به طورکل نباشد. اما به اندازه کافی بایستی این اتفاق بیفتد که در آن صورت اشکالی ندارد. منتها اگر بیش از اندازه در هر کاری باشد یا در مراسم و برنامه تلویزیون، به کودکان هیچ کمکی نمیکند و اتفاقاً گاهی اوقات «آزاردهنده» هم خواهد بود. در هر چیزی افراط و تفریط دردسرساز است. نه خیلی همهچیز آرامِ آرام و نه شلوغِ شلوغ که بقیه را اذیت کند. ممکن است بچهها در برههای هم لذت ببرند اما کار اصولی نیست و به اندازه و گهگاهی هم اتفاق بیفتد ایرادی ندارد.
شکلگیری نشاط کودکان با جیغ و دست و هورا یا اتفاقی درونی؟!اصلاً نیازی به این همه شلوغبازی نبود
رضایی در ادامه اضافه کرد: کودکان از صفر تا 6 سالگی بهترین مقطع یادگیریشان است. سن تربیتپذیری، آیندهسازی و استعدادیابی در این زمان اتفاق میافتد. باید از طریق برنامهسازی بهطور غیرمستقیم و مستقیم و با بازیهای درست و کاربردی، مهارتافزایی را رونق دهیم، اما همواره مجری فریاد میزند جیغ و هورای بلند و این روزها هم لباسهای رنگارنگ بپوشند. این نوع اتفاقات نمیتواند برای کودک، فرهنگسازی کند یا تأثیرگذار باشد. بچهها نمیتوانند الان در این شرایطی که برایشان فراهم شده انرژیشان را تخلیه کنند. اگر مسابقاتی برای بچهها بگذارند که این بچهها بتوانند انرژیشان را تخلیه کنند. اگر خلاقیتهایی را برای بچهها ایجاد کنند. برنامههایی که بتواند از خلاقیتهای بچهها استفاده کند، بسازند. همانطور که در گذشته هم این نوع برنامه میساختند؛ اصلاً نیازی به این همه شلوغبازی نبود. باید این شلوغ بازیها را کم کنند. اصلاً چه دلیلی دارد برنامههای تلویزیون که دست میزنند، جیغ و هورا بکشند.
وی خاطرنشان کرد: جیغ زدن برای تخلیه انرژی است اما نه در استودیو و برنامهای که قرار است حرفهای مهمی را در قالب مفاهیم کودکانه بزند. چون دستشان خالی از مفهوم و ارزش است به سمت چنین حرکتهایی میروند تا خلأهای ذاتی برنامهسازی را پُر کنند.کاری ندارند غیر از اینکه چند دقیقهای با این دست و جیغ و هورا بگذرانند. اما اگر برنامه، مسابقه و خلاقیت و بینشی داشته باشد آن وقت میبینید که حواسِ کودک را پرتِ این نوع حرکتها نمیکنند و فرصت کمتری را برای این همه سر و صدا اختصاص میدهند.
چرا ترجمهها در حوزه کودک و نوجوان بر تألیف پیشی گرفت؟کودک در تلویزیون و رسانه برای کسی مهم نیست
رضایی با اشاره به اینکه هنوز هم این نکته را تکرار میکنم کودک در تلویزیون و مجموعه رسانه برای کسی مهم نیست، افزود: بچهها برایشان ارزش ندارند؛ اگر ارزشمند باشند باید سعی کنند روشی را انتخاب کنند که در راستای نیاز و علایق کودکان قدم بردارند. آنچه که به نظر میآید با سبک زندگی خانوادههای ایرانیها تطبیق داشته باشد. البته برای تلاشگران شبکه کودک احترام زیادی قائلم اما احساس میکنم برخی از مسئولان خصوصاً در شبکه کودک، اطلاعات کودک، روانشناسی کودک و نیازسنجیهای کودک را نمیشناسند، شاید نمیدانند بایدها و نبایدهایشان چیست که یاد بگیرند. چون ما معضلات بزرگی در جامعهمان داریم و فضا را جدّی نگیریم، فرهنگمان از دست میرود. وقتی درباره خطر اعتیاد، کودکان کار و خیلی از معضلات دیگر هم صحبت میکنیم برخیها میخندند و جدّی نمیگیرند. این فضاها واقعاً نیازمند کار جامعهشناسی دقیق و ساماندهی قدرتمند دارد. باید NGOهایی راهاندازی شوند و با دانش و کارآمد کار کنند.
تلویزیون در کجای کار اشتباه کرده؟
وی در پاسخ به این سؤال که تلویزیون در کجای کار اشتباه کرده و باید چه کار کند، خاطرنشان کرد: کسانی که آن موقع در گروههای کودک کار میکردند افراد متخصصی در زمینه ساخت برنامه برای کودکان، خردسالان و نوجوانان به کار میگرفتند. اینها کسانی بودند که تحصیلات و تجربیات لازم در این زمینه داشتند. عشق و علاقهشان به بچهها واقعی بود. لذا سعی میکردند اطلاعات راجع به برنامهسازی را از همهجا بدست بیاورند و خودشان را با خواستههای کودک تطبیق بدهند. متأسفانه تا آنجا که من اطلاع دارم امروز کمتر از آن اتاق فکرها و افراد متخصص در زمینه کودک فعال هستند؛ بعضاً علاقهمندند برنامههای کودک بسازند اما نه آنطور که باید و شاید. برنامههای شبکه کودک را دیدم تعداد زیادی کارتونهای قدیمیاند که هنوز دوستداشتنیاند و کمتر به کار جدیدِ دلچسبی رسیدهام. شاید بعضاً برنامههایی خوب باشد اما در حدی که بتواند علاقهمندان زیادی را جذب کند، نیست. دلیلش هم این است از افراد متخصص در حوزه شناختی کودک، خردسال و نوجوان استفاده نمیشود.
این مجری قدیمی تلویزیون با اشاره به اینکه باید همه دلسوزان کودکان برنامهسازی کنند، تأکید کرد: به گمان من باید تمام کسانی که دلسوزِ کودکاناند، برنامهسازی کنند. کسانی که دغدغه تربیت کودکان را دارند و به آینده بچهها میاندیشند. آموزشهایی که برای بچهها میگذارند، باید آموزشهایی باشد برای آیندهشان هم مفید باشد. اگر این آموزشها به شکلی طراحی شود که با روحیات بچهها سازگار باشد حتماً جواب مثبتی میگیرد. بچهها در هر گروه سنی علایقی دارند، اگر تلویزیون بتواند مجموعهای از برنامههایی که سرگرمکنندهاند، آموزشهای خیلی ملایم، مثبت و دوستداشتنی برای کودکان طراحی کردهاند، ارائه دهند مخاطب، مدیومی غیر از تلویزیون انتخاب نمیکند.
بررسی مختصات سینمای کودک و نوجوان در گفتوگو با مدیر شبکه کودک لبنانمیخواهند کاری کنند اما عملی نمیبینیم
رضایی در خصوص همکاری با تلویزیون گفت: ادعا میکنند میخواهیم کار کنیم و عملاً دوستان و همکارانی که میخواهند کاری ارائه بدهند به درِ بسته میخورند. من خودم یکی دو مورد با دوستان و همکاران رفتهایم و گفتهایم؛ یا ما را به اسپانسر ارجاع میدهند و یا میگویند بودجه نداریم و یا کار را به زمان دیگری موکول میکنند. به امید روزی که مسئولین فقط ادعا نکنند و برنامههای کودک برایشان مهم باشد. اما تلویزیون برای اینکه بتواند کارهای بهتری در حوزه کودک ارائه بدهد به نظر میآید سیاستگذاریها و اهدافش را در این زمینه باید بازنگری کند. همچنین تلویزیون میتواند از افراد کاربلد و تهیهکنندگان قدیمی که دور مانده و خانهنشین و بیکار ماندهاند، استفاده کند. هنوز بازنشسته نشدهاند و از نظراتشان استفاده نشده است. در کارنامهشان کارهای ماندگار و درخشانی وجود دارد. متأسفم از اینکه برنامههای تلویزیون محتوای کافی ندارند، متأسفانه فقط حرف زده میشود و عملی نمیبینیم.
انتهای پیام/